श्री पांडुरंग स्तोत्र

Shri Pandurang Stotra – Sri Pandurang Stotram

।। श्री पांडुरंग स्तोत्र ।।

।। श्री गणेशाय नमः । श्री सरस्वत्यै.नमः । श्री पांडुरंगाय नमः ।।

ॐ नमोजी उदारा । ॐ नमोजी मयुरेश्वरा । महामंगला अघमलहरा । सर्वांगसुंदरा गणपती । अंगी सिंदुराचे भूषण । भाली शोभो मृगलांछन । दोंदिलतनच गजवदन । दुर्वा़कुर मस्तकी ।

तु ऋदिसिद्धिचा नायक । मंगलदाता विनायक । तु अर्पेणेचा बालक । मंगल माझे करावे । हे सर्वांग सुंदरे सरस्वती । तु श्वतवसना आद्य ज्योती । मम जिव्हाग्री करुन वसती । स्तोत्र वदवी अमोघ ।

तुझ्या कृपेचा महिमान । आगळे आहे सर्वाहुन । मुकाही वदे वेदांत ग्रहण । पंगु लंघी पर्वता ।।

ऐशी तुझी गाजते कीर्ती । प्रचिती दावी.मजप्रती ।

हे कविजनांचे ध्येयमुर्ती । अंत माझा पाहु नको ।।

आता वंदन सद्गगुरुराया । श्रीरामदास सदया ।

लेकरावरी करून दया । कोडकौतुक पुरवा हे ।।

आता वंदु सिद्ध महंत । जे क्षमा शांतिचे कोश सत्य ।

जे कबीर अवतार साक्षात । साईबाबा शिर्डिचे ।।

ज्यांचे घेता दर्शन। पापा ताप पळेल दैन्य ।

ते नरदेहधारी भगवान । पगवतो मशी.सर्वदा ।

आता वंदु सज्जना तैसच । श्री गुरू वामना ।

मातापितरा विद्वज्जना । तैसच.अवघ्या भाविकांसी ।।

हे चंद्रभातटविहारा । हे सच्चिदानंदा सर्वेश्वरा ।

हे चराचरव्यापका उदारा । सर्वाद्या विश्वपती । ।

हे केशवा .केशीमर्दना। हे माधवा.मधुसुदना।

हे भक्तमानसरंजना । पांडुरंगा रुक्मिणीपती ।।

तु मत्स्य कच्छ वराह नरहरी । वामन परशुराम अवतारी

कृष्ण बैद्ध कलंकी या परी । नाना रूप धरीलीस

जैसे जैसे भेटती भक्त । तैसा तु नटसी अनंत ।

वेदाही श लागला अंत । तुझा बापा.नारायणा।।

मत्स्य होऊन शंखासुरा । त्वा मर्दिले रमावरा ।

दंतावरी धरिली धरा । वराह अवतारी पांडुरंगे ।।

निजभक्तरक्षण्यासाठी। स्तंभी प्रगटाला जगजेठी ।।

हिरण्यकश्यपु उठाउठी । वधिला उदर विदारून ।

वामन होऊन बळीस । त्वा घातिले पाताळासी ।।

अभिमान होता क्षत्रयिसी । निवटिला भार्गव रुपे तो

दशीग्रीव लंकानाथ । कुंभकर्णादि इंद्रजीत ।

दवरथाचा होवुन सुत । सुवेळाचली मर्दियेले ।।

कंस शिशुपाल वक्रदंता । त्वा वधिले कृष्णनाथा।

बौध्द होवुनिया आता । बसलास येथे भिमातटी ।

करावया पतितोध्दार । हा त्वदीय अवतार साचार ।

पुंडलिके विटेवर । उभे केले तुज लागी ।।

जगदारंभापासुन । भक्त तुझे गाती गुण ।

तू भक्तवत्सल परिपूर्ण । ब्रीद गाजते पांडुऱगा ।

प्रल्हाद कयाधुसुता । पर्वातावरुन लोटिता ।

त्या ठायी संयरक्षिता । तुच झालासि दीनबंधु ।।

सुधन्वा भक्त निर्वाण । तप्त तैली टाकता जाण ।

केलेस त्याचे संरक्षण । महिमा वानु कोठवरी ।।

शबरी भक्तणी प्रेमळ । तिने उष्टे बदरीफळ ।

अर्पण केले सोज्जवळ । भाव चित्ती धरोनी ।

त्या बदरफळाप्रती । त्वा सेविले रमापती ।।

रामायणी त्वदीय कीर्ती । ही गायली वाल्मिके । ।

जटायुनळनीळअंगदा । त्वा.तारिले गोविंदा ।

महाबळीस आनंद कंदा । केलेस की रे चिरायु । ।

निजनाम महिमा अद्भुत ।दाविला तु जगतात ।

शिळारामनामांकीत । तरत्यख झाल्या सागरी ।

लंका घेतली वानरा हाती । ऐसा तु प्रतापज्योती ।।

हे रामचंद्रा रघुपती । माझी उपेक्षा करू नको ।

नंदगृही नंदनंदना । अगम्य लीला.नारायणा ।

केल्यास गोकुळवृंदावना । गोपगोपी उद्धराया ।।

श्री यशोदा नंदराणी । करीता संकष्टीव्रत जाणी ।

तुच गणानाथा होवुन । मोदक अवघे भक्षिले ।।

जननीचा मोह हरावया । मुख पसरून देवराय ।

विश्वरुप दाविले ते ठाया । यशोदेसी विठ्ठले ।।

कालिया मर्दियला यमुना तिरी । करनखाग्री धरली गिरी

पेंद्याची बुरशी भाकर । परमादरे सेविलीस ।।

धेनुवत्स गोपगण । हरण करीता चतुरानन ।

दुसरे तैसेच निर्माण । केले आपल्या मायेने ।।

हमामा घालुध हुंबरी । रंजविल्या व्रजसुंदरी ।

कु़जवनाभितरी । षण्मासीची करुनी निशा ।।

भीमार्जुन युधिष्टिर । जे पंडुराजाचे कचमार ।

त्यांचे साह्य निरंतर । केलेस की कमलनाभा ।।

द्रौपदी पांडवांची कांता। भीष्मशिबिराप्रती जाता ।

पादरक्षा घेवुन अनंता । गडी तियेचा झालासी ।।

सांडुन पंचपक्वान । विदुराचे सेविलेत्रकदान्न

तु भक्तवत्सल दयाघन ।श्रीमुरारी पुरुषोत्तमा।।

ध्रव स्थापिला अढळपदा । तु परम उदार गोविंदा ।।

भक्तांच्या वारीस आपदा। दर्शनभावे श्रीहरी.।।

खजामीळ पापराशी । त्वा उध्दरिल्या ऋषिकेशी ।

सुवर्णपुरी सुदाम्यासी । दिधलीस नारायणा ।।

अपरोक्षज्ञानभांडार । उद्ववादिधले साचार ।

मुळ येता अक्रुर । मथुरे गेलास अधोक्षजा ।।

नाना मते नाना पंथ । जरी जगती अस्तित्वात ।

परी अवघ्यांचे.सार सत्य । एक तुच अससी की ।

निजभक्तांच्या संसरक्षणा । नाना रूपे कमल वदना ।

धारण.करुन मनकामना । पूर्ण.केल्यास तयांच्या ।।

ज्यांना संमत शैव मत । ते तूज म्हणती.उमनाथ ।

वैष्णव वदती लक्ष्मीकांत । यवन इलाही बोलती ।

चष्मे जरी भिन्न भिन्न । परी प्रकाशी न फरक जाण ।।

तैसा तु रुक्मिणीरमण । वंद सेव्य सकलासी ।

क्षेत्रे अपार भूमिवरी । परी अघ्या ठिकाणी तु हरी ।

विश्वनाथ होवुन । काशीपुरी पूजा घेसी भक्तांच्या।।

तूच ॐकार केदार । सोमनाथ सर्वेश्वर ।

त्र्यंबकराज कर्पूरगौर । घृष्णेश्वर तुच पै।।

महंकाल कालातीत । तू.मलिल्कार्जून.नागनाथ ।

वैद्यानाथ गिरीजाकांत । गोकर्ण रामेश्वर तुच पै ।।

अमृतवाहिनीचे तीर ।तु मोहीनिराज निर्धारी । ।

ज्ञानेश्वरांची ज्ञानेश्वरी । निजकृपये पूर्ण केलीस ‌।

अयोध्या गोकुळ वृंदावनी ।तुच अससी चक्रपाणी ।

आलास देवा द्वारकूहुनी । डाकुरी भक्ताकारणे ।।

भिलवडी करवीर ओंदुबर । माहुर वाडी गाणगापुर ।

येथे अत्रीचा होऊन कुमर । निजभक्तांना भेटसी ।।

मैलार मालेगाव जेजुरी । माया कांची व्यंकटगिरी ।

ऐशा क्षेत्रा तूच हरी । वससी अनंत रुपानी ।।

आब्रम्हस्तंभापर्यंत । तूच एक रुक्मिणीकांत ।

तुच सगुणगुणातीत । मायाबापा विठ्ठला ।।

घटटाच्या ठिकाणी । तुझे अस्तित्व चक्रपाणी ।

तूच अनंत होऊनी ।जग आणीले आकार ।।

जडमूढ जीवा कारण । तू देवा झालीस सगणु ।

अनंत लीला दावुन । निजभक्तीसी लाविसी ।।

ते हे रुपडे मनोहर । गळाघवघवीत तुळसीहार ।

सर्वांगश्यामसुंदर । कटी कर धरियेले ।।

पायतळा शोभते विट । वरी आपण उभा नीट ।

बहु आतुरते पाहे वाट । आपुल्या भक्तवरांची ।।

कासे पीत पितांबर । मस्तकी शोभे मुगुठ थोर ।

दृष्टी गोजिरी निसाग्र । भाली कस्तुरे विराजिते । ।

पुष्पहार नाना जाती । आपाद देवा तुझ्या.रुळती ।

सन्मुख उभा मारुती । कर संपुटे जोडुन ।।

पुंडलिके उपकार केला । म्हणुन तुझा लाभ झाला ।

त्या पंढरी क्षेत्रा भला । पांडुरंगे विठ्ठाबाई ।

जयदेवाचियासाठी । वृंदावनी तू जगजेठी ।

प्रगटोनिया उठा उठी । तदीय कांता जिवविली ।।

कबिराचा वेणुन शेला । त्वा बाजारी वोपिला

दर्शन तुलसीदासल । दिधले र मरूपानज ।।

जनाबाईचे दळण दळिले ।नामदेवगृह शाकारिले ।।’

पंतदामाजीस्तव भले । धरिले रुप महाराचे ।।

निवृत्ती ज्ञानेश सोपान । तुझे भक्त निर्वाण ।

तूच एख पतितपावन । जगत्त्रयी विठ्ला ।।

मिराबाईस देता विष । ते तु सेविलेस श्रीनिवास ।

साह्य केलेस विशेष । भक्त चोख्याचे नारायणा ।

जुनागडीचा नरसी मेहेता । नागर ब्राम्हण तत्वता ।।

त्याचा मुलीसआहेर नेता ।तुच झाला पांडुरंगा ।।

पिपाजी नानक सुरदास तुझ आवडती विशेष ।।

सजीव केले.कमालास ।.आपूल्या कृपाप्रसादे ।।

तेरढोकीचा कुंभार । भक्तगोरोबा महाथोर ।

त्या कीर्तने.फुटती कर । थोटेपण हरपले । ।

न.कळता मांजरिची । पिले आव्यात जळाली.साची ।

तयी राखा कुंभाराची । बाणी राखीली दिनबंधो ।

बैसोनिया माळ्यावरी । पाखरे राखिले.श्रीहरी ।

अरण्यग्रामाभितरी । भक्त सावत्या कारणे ।

गुरुडावरी बैसुन । लहुळी केलेस प्रयाण ।

ज्ञान कथोन समाधान । केलेस कुर्मदासाचे ।।

तुकाबाचे अभंगासी । रक्षिले.इ़द्रायणीसी ।

साधू शेख महंमदास । श्रीपुरी तु.भेटलास ।।

कान्होपात्रा भजन करीता । त्वा उद्धरियले अनंता ।

धामणगावचे बोधल्या करीता । अनंत लीला केल्यास ।।

भक्त संतोबा पवार । यात्रेस येता साचार ।

चंद्रभागेस आला पुर । तयी मगर झालासी ।।

ऐशा.अनंत भक्तांप्रती । त्वा तारिले श्रीपती ।

तुज वानिता.निश्चति । वेद चार ही भागले ।

पार तुझ्या स्वरुपाचा । कोणाही न लागला साचा ।

मग तेथे.दासगणुचा। पाड काय अधोक्षजा ।।

हे कमलनाभा । हे कमलाकांता मनमोहना ।

कालिया कालमर्दना । कारुण्यसिंधु केशवा ।।

गोपिप्रिय गोपरंजना । गोकुलवासी दयाघना ।

गोवर्धनोद्धारणा । गोरक्षका गोविंदा ।।

हे शेषशयना श्रीधरा । सर्वसाक्षीसर्वेश्वरा ।

सर्वाद्या श्यामसुंदरा । क्षीराब्धीवासा जगत्पती ।।

हे.पंढरीषा पांडुरंगा । पापमोचना प्रपतुंगा ।

पांडप्रिया श्रीरंगा । पाठ माझी.राखणे ।।

तू जगद्वंद्य जगदाधार । तू जगच्चालक जानकीवर ।

अजातशत्रु प्रियकर । हे आधोक्षजा तुच की ।।

हे पांडुंरंगे विठ्ठाबाई । अंत माझा मुळी न पाही

निज चरणी ठाव देई । ह्या अनाथ गणुकारणे ।।

जननी जनक त्राता पाता । तुच एक पंढरीनाथा ।

ॐकारुपा अनंता । पाय दावी मजलागी ।।

तुझे कराया पूजन । साहित्य आणु कुठुन ।

तूझ्या व्याप्ती वाचुन । वस्तु नुरली नारायण ।।

आता हे घननीळ । प्रेमाश्रु माझे.हेचि जल ।

तेणे तव पदे सोज्जवळ । प्रक्षालीन पांडुरंगा ।।

चंदन माझी येथे भक्ती । ती तुज लावितो रमापती ।

मन्मरुप सुमनाप्रती । मान्य करी रे गोविंदा ।।

मायेचा दावितो धूप । मोहरुप जाण दिप ।

क्रोधा कर्पुर साक्षेप । जाळुन तूज ओवाळितो ।

त्वन्नाम हे पक्वान्न । त्याचा दावितो नैवैद्य जाण ।

तो सेवोनी तुष्टमान । व्हावे तुवा पांडुरंगा ।।

प्रार्थनापूर्वक नमस्कार । तुज मी करतो वरचेवर ।

करी करुणेची पाखर । देवाधिदेवा मजवरी ।

माझी इच्छा पुरविणे । अशक्य नाही तुज कारणे ।

दारी मी घेतले धरणे । आता परते लोटु नको ।।

पापा ताप आणि दैन्य । माझे करा अवघे हरण ।

चिंतातुर माझे मन । न राहो देवा कदापि ।।

सदा असावी आनंदी वृत्ती । भजनी तुझ्या राहो प्रीती ।

क्लेश नुपजे कदा चित्ती । कवणाचाही पांडुरंगे ।।

नरदेहासी येवुनिया । जावो न तुझा दास वाया ।

धावण्याधाव पंढरीराया । निष्ठुर कदा होवु नको ।

जे जे माझे भाषण । ते ते देवा तुझे भजन ।

तैसे हिंडणे फिरणे जाण । प्रदक्षणा माया बापा ।।

मी हिन दीन अज्ञानी । परी संग्रहा ठेवी.चक्रपाणी ।

तुझ्या पदरी बांधलो जाणी । आता न बरे वाईट म्हणे ।।

माझे.काही अशुभ होता । तुझे नाव जाईल समर्था ।

पांडुरंगा रुक्मिणकांता । याचा विचार करावा ।।

लेकराची अवघी आळ । माता पुरवितो तत्काळ ।

तैसा तू हे घननीळ । कोड माझे पुरविते हो ।

सज्जानांचा उध्दार । केल्या न नवल साचार ।।

मजसारिखा पापागर । उध्दरिल्या होय कीर्ती

तू धरिले नामाभिधान । आपणसी पतितपावन ।

याचे करुनि स्मरण । उध्दार करा लवलाही ।।

देवा तुझे.करता स्मरण । नारदतुंबरे धरिले मौन ।

शेष ही भागला जाण । सहस्त्रमुखे असुन ।।।

ऐसा तू अनिर्वाचच्य अचिंतन । सर्वसाक्षी रुक्मिणीकांत।

सर्वाद्य सर्वाततीत । ॐ नमोजी विठ्ठला

हे सर्वश्वरा गुणाधामा । हे महामंगला पुर्ण कामा ।

संतजनांच्या विश्रामा । पांडुरंगा माझे आई ।।

\

या स्तोत्रास देई वर । की जो.पठण करील निरंतर ।।

त्याचे करावे.त्रिताप दुर । सगुणभेटी देऊनिया ।

स्तोत्र भावे वाचिता नित्य । बध्दही होतील मुक्त ।।

धनहीन श्रीमंत होतील । विठ्ठल कृपेने ।

निपुत्रिकासी संतान । होईल याचे.केल्या पठण

भावे करिता संरक्षण । भूतबाधा निमेल पै.।।

आरोग्य होईल रोगियासी । हे पांडुरंग स्तोत्र जपल्यास ।

अल्पायु जीवासी । शतायुत्व होईल

हे स्तोत्र.केवळ पंढरी । वर्ण्य विषय.हा श्रीहरी

उभा अक्षर विटेवर । पद्यरचना ही चंद्रभागा ।।

पारायण हीच वारी । करा अत्यादरे निर्धारी ।

भक्तिपताका स्कंधावरी । घेवुनिया भाविक हो ।

निश्चय हा पुंडलिक । भेटवीर वैकुंठ नायक ।

या अवघ्यासी हा भाक । समर्थ साईबांबांची ।.

साधारणानामा संवत्सरी । शके अठराशे.बत्तिसांतरी ।

श्रावणमासी.सोमवारी । वद्य पक्षाचे दशमीस ।

पूर्ण झाले हे.स्तोत्र । महक्षेत्र पंढरीत । ।

दामु नामेमदीय छात्र । लेखक यासी झाला ।।

स्वस्ति श्री पाडुंरंगस्तोत्र । भावे.वाचितो.भाविक भक्त ।।

त्यांचे अवघे.पुरोत.हेत । हे ची.इच्छी दासगणु ।

श्रीरुक्मिणीपांडुरंगार्पणामस्तु ।। शंभु भवतू ।।श्रीरस्तु ।।

पुंडलिकवरदा हरि विठ्ठल । सीताकांत स्मरण जयजयराम

नमःपार्वतीपते हरहरमहादेव ।। १११।।

।। श्रीकृर्ष्णापणमस्तु ।।